Dahil walang makain, at kapos sa mga pangangailangan, pinagsikapan ni Lola Sita ang maghanap ng mapapagkakitaan. Hindi niya inalintana ang panganib ng giyera, siya ay nagpatuloy at hindi sumuko. Sa kaniyang isip, kung papanghinaan siya ng loob, patuloy lamang na maghihirap, at magugutom ang kaniyang pamilya. Kagaya ng isang ibon na nasa hawla, si Lola Sita ay may determinasyon na makawala sa kanilang kalunus-lunos na sitwasyon.
Sa kaniyang paghahanap, sa tulong narin ng puspusang pagdarasal, at masidhing pagnanais na makapaghanapbuhay, napansin niya ang isang karatula na nakadikit sa bintana ng isang tindahan ng karne na nagsasabi na sila ay nangangailangan ng katulong sa pagtitinda. Dali-dali niyang pinasok ang tindahan, at nakipag-usap sa may-ari. Nakita agad ng may-ari ng tindahan ang determinasyon ni Lola Sita na makapagtrabaho. Agad naman rin nitong tinanggap at pinagsimula sa pagtatrabaho ang batang Lola Sita.
Habang nagtatrabaho, ang ngiti ni Lola Sita ay hindi matanggal sa kaniyang masayang mukha. Nagsikap siya, at nagtrabaho ng mabuti. Sa araw-araw na pumapasok siya sa trabaho, ang kasiglahan niya ay hindi nawawala, binabati niya ang lahat ng makasalubong niya. Wala siyang hinihindiang gawain. Pinakita niya sa lahat ang kaniyang pasasalamat sa pagkakaroon ng trabaho. Ang kaniyang kasipagan ay madalas na napapansin sa mga katabing tindahan. Isang araw, nilapitan siya ng isa sa mga may-ari ng katabing tindahan. Kinausap siya nito at sinabi “Ineng, napansin ko ang iyong kasipagan, gusto ko lang sabihin sa iyo na kung isang araw hindi ka bigyan ng umento sa sweldo ng amo mo, lumapit kalang sa akin at dadagdagan ko ang iyong sahod.”
Ang ugaling napuna ng mga tindera ng karne kay Lola Sita sa mga panahong iyon ay dinala niya hanggang sa kaniyang pagtanda. Ito ay kaniyang ginamit, at nilinang upang magtagumpay sa buhay. Ang ugaling ito rin ang nagdala sa kaniya sa tugatog ng tagumpay, hindi lamang sa pera, pati narin sa pagkakaroon ng respeto ng mga tao sa kaniya. Ang pagsasabuhay ni Lola Sita sa ugaling natutunan niya sa kaniyang kabataan ay may malaking kontribusyon sa pagtatagumpay niya sa pera, at sa buhay.
Katulad ni Lola Sita, tayo rin ay may kakayahang magtagumpay. Tayo ay may kanya kanyang katangian na maaaring linangin upang magtagumpay sa buhay. Madalas, kung sino pa ang may trabaho siya pa ang maraming reklamo. Magsilbi sanang isang ehersisyo sa paglinang ng iyong pag-uugali sa maraming aspeto ng iyong pagtatrabaho ang istorya ni Lola Sita. Ang madalas na pasasalamat sa mga biyayang naibibigay sa iyo ng iyong trabaho ang magbibigay sa iyo ng katiwasayan sa pag-iisip. Kaibigan, nais kong sabihin sa iyo, sa pamamagitan ng kwento ni Lola Sita, na hindi balakid ang hirap ng buhay upang magtagumpay. Kung iyo lamang pagsisikapan na makamit ang iyong minimithing pangarap, ito ay hindi imposible. Ilagay mo sa iyong pag-iisip na kung iyong gugustuhin, kailangan mo itong pagnasahan, kung ito ay iyong ninanasa, ito ay mapapasaiyo.
